Dit is waarschijnlijk de laatste keer dat ik op internet kan gaan voor ik volgende week vrijdag het vliegtuig neem samen met Wannes en Sander. DUS IK BEN de 28ste terug in Belgique, dus dan ben ik ook terug bereikbaar op mijn gsm nummer.
HHOOOOW ik ga het hier missen , dat weet ik nu al. Ik mis België natuurlijk ook maar ik weet dat ik deze plaats en mensen misschien nooit meer ga terug zien ... :-( . Ik vindt het zo spijtig en ik bedank iedereen dat mij gesteund en geholpen heeft voor mijn vertrek waar te maken. Ik zal deze ervaring nooit van mijn leven vergeten.
De mensen die twijfelen om ook een buitenlandse stage te doen, ik geef je 1 raad , gewoon doen !!! 3 maanden gaan vlugger dan je denkt, en zo een ervaring ga je misschien nooit meer meemaken in je leven.
Bisous xxx
zaterdag 21 mei 2011
dinsdag 17 mei 2011
Nog weetjes van Kameroen
*het nachtleven is er super J er wordt goed gedanst à en er wordt doorgegaan tot de vroege uurtjes en daarna wordt er bouillon gegeten. Trop bien !!:)
*in een privé school werken is niet altijd aangeraden want je krijgt niet altijd je salaris op tijd, bij mij in school hebben ze echt tot staking moeten treden voor hun salaris te krijgen.
*de scholen krijgen medicatie van de overheid tegen zware ziektes en die worden dan uitgedeeld door de leerkrachten aan de kinderen.
*de choleraepidemie en de malaria doen deze tijd, zwaar de ronde, ik heb wel elke dag een kind dat overgeeft in de klas of ziek ligt op zijn bank. Het is wel erg om dit te zien. Ik heb 5 kinderen thuis en 4 van de 5 zijn in de kliniek beland. Het was wel nog redelijk erg om te zien omdat het al in een verdere stadia was , maar ze zijn nu allemaal terug genezen van de malaria ziekte.
*ik zat eens alleen in de auto te wachten op Irénee en plots rijdt er een brommer tegen de spiegel van de auto, en de chauffeur van de brommer zei oei sorry en reed gewoon door… en ik ooooh en vertelde dit aan irenéé en hij zette gewoon zijn spiegel recht en ging terug in de auto zitten. Het zit dus zo, een bluts meer of minder maakt niet uit, en ook zijn hier geen verzekeringspapieren zoals bij ons.
*ze hebben hier ook een soort van festivalà les jeux des universite, het was echt zalig om te zien, ze hadden er zelf suikerspinnen :o en popcorn.
* ik heb in Yaounde een soort van durum gegeten. Kameroen begint me meer en meer te verbazen :p
*Het regenseizoen is gekomen J , het grappige is als het ’s morgens regent vlak voor school, dan heeft het geen zin om te vertrekken want je zal er geen leerlingen vinden omdat iedereen pas buiten komt nadat de regen gedaan is.
* een schema maken om les te geven is hier wel moeilijk omdat het er altijd wel iets veranderd. Op een dag moest ik les geven in CP (= 2 de leerjaar). De directeur komt de klas binnen en zegt: ja kinderen ga maar allemaal naar huis. Hij had een extra klas nodig zodat de kinderen van CM2 (het 6de leerjaar) hun examens konden afleggen omdat als ze allemaal in 1 klas zitten er steeds wordt afgekeken van elkaar.
*Ik heb ook al een tijdje niets meer op internet kunnen zetten maar dit komt door omstandigheden omdat meestal elektriciteit uitgevallen is ofwel omdat ik zelf geen tijd heb. Ik heb tijdens die 3 maand mijn bezigheden wel gevonden. J Ik ben nu de klassen aan het opfleuren door met verf overal het alfabet en tekeningen op de muren te schilderen.
*in een privé school werken is niet altijd aangeraden want je krijgt niet altijd je salaris op tijd, bij mij in school hebben ze echt tot staking moeten treden voor hun salaris te krijgen.
*de scholen krijgen medicatie van de overheid tegen zware ziektes en die worden dan uitgedeeld door de leerkrachten aan de kinderen.
*de choleraepidemie en de malaria doen deze tijd, zwaar de ronde, ik heb wel elke dag een kind dat overgeeft in de klas of ziek ligt op zijn bank. Het is wel erg om dit te zien. Ik heb 5 kinderen thuis en 4 van de 5 zijn in de kliniek beland. Het was wel nog redelijk erg om te zien omdat het al in een verdere stadia was , maar ze zijn nu allemaal terug genezen van de malaria ziekte.
*ik zat eens alleen in de auto te wachten op Irénee en plots rijdt er een brommer tegen de spiegel van de auto, en de chauffeur van de brommer zei oei sorry en reed gewoon door… en ik ooooh en vertelde dit aan irenéé en hij zette gewoon zijn spiegel recht en ging terug in de auto zitten. Het zit dus zo, een bluts meer of minder maakt niet uit, en ook zijn hier geen verzekeringspapieren zoals bij ons.
*ze hebben hier ook een soort van festivalà les jeux des universite, het was echt zalig om te zien, ze hadden er zelf suikerspinnen :o en popcorn.
* ik heb in Yaounde een soort van durum gegeten. Kameroen begint me meer en meer te verbazen :p
*Het regenseizoen is gekomen J , het grappige is als het ’s morgens regent vlak voor school, dan heeft het geen zin om te vertrekken want je zal er geen leerlingen vinden omdat iedereen pas buiten komt nadat de regen gedaan is.
* een schema maken om les te geven is hier wel moeilijk omdat het er altijd wel iets veranderd. Op een dag moest ik les geven in CP (= 2 de leerjaar). De directeur komt de klas binnen en zegt: ja kinderen ga maar allemaal naar huis. Hij had een extra klas nodig zodat de kinderen van CM2 (het 6de leerjaar) hun examens konden afleggen omdat als ze allemaal in 1 klas zitten er steeds wordt afgekeken van elkaar.
*Ik heb ook al een tijdje niets meer op internet kunnen zetten maar dit komt door omstandigheden omdat meestal elektriciteit uitgevallen is ofwel omdat ik zelf geen tijd heb. Ik heb tijdens die 3 maand mijn bezigheden wel gevonden. J Ik ben nu de klassen aan het opfleuren door met verf overal het alfabet en tekeningen op de muren te schilderen.
zaterdag 23 april 2011
18 april: Les geven
Deze week is het gelukt om met de leerlingen muziek te spelen met stokjes. (wel niet zoals in België) maar het was toch al een goed begin. Ik heb deze week wel redelijk zwaar gehad, maar dat is ook niet moeilijk te begrijpen als je steeds rond de 100 leerlingen stil moet krijgen. Voor mij is dit wel moeilijk omdat ik niet sla en de kinderen weten dit ook, dus dit is dan ook een extra moeilijkheid.
Deze week had ik ook een leerling die een epilepsie aanval had gekregen. Dit was wel even schrikken, maar zijn medeleerlingen waren dit al gewoon. Toen ik een andere leerkracht ben gaan halen, zei die oooh c’est normal , continue avec les cours… dat was wel even bizar, om gewoon zomaar door te gaan met de les en hem te laten liggen tot hij wakker werd.
Deze week is ook de souperfié gekomen in de school. Hij is een zeer belangrijk persoon en lost de problemen op die er zijn in een gemeente. Iedereen heeft dan ook veel respect voor deze persoon.
Deze week had ik ook een leerling die een epilepsie aanval had gekregen. Dit was wel even schrikken, maar zijn medeleerlingen waren dit al gewoon. Toen ik een andere leerkracht ben gaan halen, zei die oooh c’est normal , continue avec les cours… dat was wel even bizar, om gewoon zomaar door te gaan met de les en hem te laten liggen tot hij wakker werd.
Deze week is ook de souperfié gekomen in de school. Hij is een zeer belangrijk persoon en lost de problemen op die er zijn in een gemeente. Iedereen heeft dan ook veel respect voor deze persoon.
Mariage(16 april)
De vriendin van Marthe trouwt. Als je een vriendin van de bruid bent dan moet je eigenlijk zorgen voor de bereiding van het eten voor alle mensen. (en dat zijn echt VEEL mensen , want een familie in Kameroen is hier echt groot + het is dan ook nog eens voor de vrienden) M.a.w. Ik heb de hele dag groenten moeten snijden. En ’s avonds om 23 uur kwamen de bruid en bruidegom eindelijk aan. En konden de mensen eten. Het was wel eens leuk om dit mee te maken. Er is veel ambiance en er wordt ook veel gezongen en gedanst.
En toen we gingen slapen rond 3 uur, zei Marthe : je mag morgen eens tot 10 uur slapen WOOOOOWWW , dat moet je mij geen 2 keer zeggen, haha. Mijn antwoord was daarop : C’est comme à Belgique .
En toen we gingen slapen rond 3 uur, zei Marthe : je mag morgen eens tot 10 uur slapen WOOOOOWWW , dat moet je mij geen 2 keer zeggen, haha. Mijn antwoord was daarop : C’est comme à Belgique .
11 april- 15 april
• Deze week waren er 3 leerkrachten van de 6 ziek…. (toevallig allemaal op hetzelfde moment). Wanneer hier een leerkracht ziek is, blijven de lln. Gewoon alleen in de klas zitten en soms krijgen ze opdracht maar voor de meeste tijd doen ze eigenlijk niets dan zitten.
• Mijn programma voor de komende weken = wiskunde geven van het 1ste tot 4de leerjaar. Sport geven in elke klas, wel maar 30 minuten maar het is toch al een hele prestatie want normaal hebben ze geen sport in de week. Waarom doen de leerkrachten dit niet? Omdat de kinderen geen kledij hebben zeggen ze. (maar dit vindt ik maar een stomme reden om geen sport te geven, want dan zouden ze helemaal geen les meer moeten geven want sommige kinderen hebben ook geen schriftje of potlood en kunnen dus niets opschrijven.)
En ten derde ga ik ook Engels geven in elke klas.
Normaal zou ik nu maandag beginnen met het programma maar tevergeefs zal dit niet lukken want ik zal waarschijnlijk maandag nog een leerkracht moeten vervangen.
In Kameroen veranderd er zeer veel, dus veel voorbereiden zit er niet altijd in.
• Onwaarschijnlijk maar waar: Er zitten al kindjes van 3 jaar in het 1ste leerjaar. (maar ze doen daar eigenlijk niets, want ze zijn echt veel te klein)
Er zitten in het 6 de leerjaar kinderen met een leeftijd van 18 jaar. Maar in Kameroen mag je ook normaal maar 2 keer blijven zitten, hoe in godsnaam kan er dan iemand van 18 jaar nog in de lagere school zitten? ? Wel heel simpel, ze vervalsen eigenlijk gewoon je leeftijd. (héhé was wel even lachen toen ik dit hoorde)
• Straffen en belonen? In mijn school slaan ze eigenlijk wel redelijk veel, ik heb het dan eigenlijk meer over de directeur die les geeft in het 6 de leerjaar. Het is eigenlijk wel erg om te zien, maar hier vindt iedereen het een gewoonte. Ze lachen er zelfs mee. Maar wat ik eigenlijk het ergste vindt is dat de directeur soms (meestal eigenlijk) iemand slaat als een kind een fout antwoord geeft.
Maar ze slaan eigenlijk uit teken van onmacht, omdat ze geen andere oplossing zien om orde te krijgen in de klas. (maar soms is dit wel begrijpelijk want als je als enige 100 leerlingen onder controle moet krijgen, het is wel een grote opgave)
Hoe doe ik het? Ik heb een manier gevonden om de leerlingen te motiveren= door beloningen. Elke keer als de leerlingen goed doorwerken en goed meewerken, gaan we naar buiten en spelen we een spel (voor 10 minuten). En het werkt soms echt wel, soms helemaal niet, het hangt van dag tot dag af. Als het werkt dan moedigen ze elkaar aan om snel en correct te werken zodat ze kunnen spelen. Er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen: kinderen die letterlijk slapen, maar die laat ik dan gewoon in de klas en die spelen niet mee.
Ik heb de kinderen het spel Blub Blub geleerd, dit was wel een hele opgave want ze zijn het niet gewoon om bijvoorbeeld een mooie kring te maken en dan nog eens te blijven zitten. Of gewoonweg 2 rijen maken is ook al zeer moeilijk. Maar ik ben fier op mezelf want gisteren is het eindelijk eens goed gelukt.
Dit is eigenlijk ook een doel van mij geworden dat de leerkrachten de leerlingen ook meer belonen en niet alleen straffen.
• Mijn programma voor de komende weken = wiskunde geven van het 1ste tot 4de leerjaar. Sport geven in elke klas, wel maar 30 minuten maar het is toch al een hele prestatie want normaal hebben ze geen sport in de week. Waarom doen de leerkrachten dit niet? Omdat de kinderen geen kledij hebben zeggen ze. (maar dit vindt ik maar een stomme reden om geen sport te geven, want dan zouden ze helemaal geen les meer moeten geven want sommige kinderen hebben ook geen schriftje of potlood en kunnen dus niets opschrijven.)
En ten derde ga ik ook Engels geven in elke klas.
Normaal zou ik nu maandag beginnen met het programma maar tevergeefs zal dit niet lukken want ik zal waarschijnlijk maandag nog een leerkracht moeten vervangen.
In Kameroen veranderd er zeer veel, dus veel voorbereiden zit er niet altijd in.
• Onwaarschijnlijk maar waar: Er zitten al kindjes van 3 jaar in het 1ste leerjaar. (maar ze doen daar eigenlijk niets, want ze zijn echt veel te klein)
Er zitten in het 6 de leerjaar kinderen met een leeftijd van 18 jaar. Maar in Kameroen mag je ook normaal maar 2 keer blijven zitten, hoe in godsnaam kan er dan iemand van 18 jaar nog in de lagere school zitten? ? Wel heel simpel, ze vervalsen eigenlijk gewoon je leeftijd. (héhé was wel even lachen toen ik dit hoorde)
• Straffen en belonen? In mijn school slaan ze eigenlijk wel redelijk veel, ik heb het dan eigenlijk meer over de directeur die les geeft in het 6 de leerjaar. Het is eigenlijk wel erg om te zien, maar hier vindt iedereen het een gewoonte. Ze lachen er zelfs mee. Maar wat ik eigenlijk het ergste vindt is dat de directeur soms (meestal eigenlijk) iemand slaat als een kind een fout antwoord geeft.
Maar ze slaan eigenlijk uit teken van onmacht, omdat ze geen andere oplossing zien om orde te krijgen in de klas. (maar soms is dit wel begrijpelijk want als je als enige 100 leerlingen onder controle moet krijgen, het is wel een grote opgave)
Hoe doe ik het? Ik heb een manier gevonden om de leerlingen te motiveren= door beloningen. Elke keer als de leerlingen goed doorwerken en goed meewerken, gaan we naar buiten en spelen we een spel (voor 10 minuten). En het werkt soms echt wel, soms helemaal niet, het hangt van dag tot dag af. Als het werkt dan moedigen ze elkaar aan om snel en correct te werken zodat ze kunnen spelen. Er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen: kinderen die letterlijk slapen, maar die laat ik dan gewoon in de klas en die spelen niet mee.
Ik heb de kinderen het spel Blub Blub geleerd, dit was wel een hele opgave want ze zijn het niet gewoon om bijvoorbeeld een mooie kring te maken en dan nog eens te blijven zitten. Of gewoonweg 2 rijen maken is ook al zeer moeilijk. Maar ik ben fier op mezelf want gisteren is het eindelijk eens goed gelukt.
Dit is eigenlijk ook een doel van mij geworden dat de leerkrachten de leerlingen ook meer belonen en niet alleen straffen.
Met de trein Reizen in Kameroen
Het is echt hel, als je met de trein reist. Allé het hangt er vanaf in welke klasse je zit en naar waar je wilt reizen. Maar ik en Wannes waren steeds te laat voor in 1ste klasse te zitten dus dan moesten we steeds in 2 de klasse zitten. Het grappige is dat je zelfs halve plaatsen kan kopen, maar je hebt wel pech als dat juist de stoel naast jou is want m.a.w. dan heb jij ook een halve plaats. (zoals Sander)
Het is echt nog erger dan een vliegtuig. De mensen zitten echt op elkaar en dat voor ongeveer 16 uur (van Yaoundé naar Ngaoundere), het hangt er vanaf hoeveel retard je trein heeft. De heenreis hadden we 4 uur vertraging en de terugreis maar 2 uur. Maar je hebt mensen die er veel langer over doen… je moet echt geluk hebben.
Als je in Kameroen wilt reizen doe je er toch altijd wel een tijdje over om van de ene plaats naar de andere plaats te geraken. Maar het positieve is dat de mensen heel sociaal, vriendelijk en open zijn. Dus je verveelt je nooit.
Het is echt nog erger dan een vliegtuig. De mensen zitten echt op elkaar en dat voor ongeveer 16 uur (van Yaoundé naar Ngaoundere), het hangt er vanaf hoeveel retard je trein heeft. De heenreis hadden we 4 uur vertraging en de terugreis maar 2 uur. Maar je hebt mensen die er veel langer over doen… je moet echt geluk hebben.
Als je in Kameroen wilt reizen doe je er toch altijd wel een tijdje over om van de ene plaats naar de andere plaats te geraken. Maar het positieve is dat de mensen heel sociaal, vriendelijk en open zijn. Dus je verveelt je nooit.
Ziek zijn in Kameroen
• Een thermometer moet je steeds bij de hand hebben.
Chance dat ik steeds mijn thermometer mee heb. Er hebben er al een paar van gebruik gemaakt.
Als er iemand ziek valt in Kameroen dan is het altijd hopen dat het niet te erg is want er sterven echt zeer veel mensen hier. Net voor ik vertrok naar Yaounde is de zus van Irene ook gestorven. Ik was er toch wel even van aangedaan omdat de kinderen vaak bij ons kwamen logeren in de weekends zodat ze bij hun mama konden zijn die in de kliniek lag. Nu zijn de kinderen verhuisd naar Foumban en verblijven bij een andere familie omdat hun papa ook al is gestorven. Er sterft echt wel elke week iemand van de familie of vrienden.
Chance dat ik steeds mijn thermometer mee heb. Er hebben er al een paar van gebruik gemaakt.
Als er iemand ziek valt in Kameroen dan is het altijd hopen dat het niet te erg is want er sterven echt zeer veel mensen hier. Net voor ik vertrok naar Yaounde is de zus van Irene ook gestorven. Ik was er toch wel even van aangedaan omdat de kinderen vaak bij ons kwamen logeren in de weekends zodat ze bij hun mama konden zijn die in de kliniek lag. Nu zijn de kinderen verhuisd naar Foumban en verblijven bij een andere familie omdat hun papa ook al is gestorven. Er sterft echt wel elke week iemand van de familie of vrienden.
Yaounde ( 24 – 27 maart)
Ik heb Yaounde bezocht samen met Inge (Nederlands meisje ) en Cedric ( Kameroense Jongen die in Yaounde geboren is en in Baigom verblijft.)
Het was terug eens terechtkomen in wat comfort. Want in het hotel was er warm water, douche en een wc. (ZALIiiiggg!!!) Ook gingen we elke avond gaan eten bij de mama van Cedric en ik heb daar super lekker gegeten en niet altijd couscous, arachidesaus enzo… oefz .
Wat gedaan in Yaounde:
• Een super grote lac bezocht
• De zoo bezocht: ik vond dit eigenlijk niet zo leuk want dieren in een kooi dat veel te klein is, is niet leuk om te zien.
• Uitgaan: na een maand terug nog eens uitgaan, was wel even bizar. Het is wel grappig, en inderdaad zwarten hebben meer gevoel voor ritme maar toch vond ik hun dansstijl wel af en toe bizar. Als blank meisje was het wel moeilijk om daar echt te dansen want alle jongens wilden gewoon met mij en Inge dansen. Dansen in Afrika= echt lichaam tegen lichaam. Maar ik en Inge liepen eigenlijk altijd letterlijk weg omdat wij dit niet gewoon zijn en in onze cultuur dans je niet zomaar met iedereen dat je tegenkomt.
( Reactie van Sirel( = Kameroener) : waarom lopen jullie nu weg?
Antwoord van mij: Als je dat in België doet, gegarandeerd dat je met een blauw oog thuiskomt.
I LIKE THE MUSIC from Afrique . (Kirikou est Petit comme ça , mais il est fort. ) Als je de muziek hoort word je vanzelf vrolijk.
• We zijn ook eens gaan zwemmen, daar keek ik al de hele tijd naar uit. EINDELIJK een zwembad in zo een warm land. Ik heb toen ook 2 levens gered op misschien 3 uur :-s. De meeste Kameroeners kunnen dus niet zwemmen. Het valt ook zeer hard op dat de ene kant van het zwembad helemaal leeg is(= het diepe gedeelte) en de andere kant helemaal vol staat (= ondiepe gedeelte). Toch zijn er wel een paar die kunnen zwemmen maar ook niet echt heel goed. Je hebt dus een paar Kameroeners die een duik maken en zich dan laten drijven tot het aan de boor maar uiteraard sommige Kameroeners drijven juist niet ver genoeg oorzaak = paniek en verdrinken.
• Markt in Yaoundé = geen aanrader , je kan niet gerust kijken naar de dingen want je wordt overal nageroepen, soms vastgenomen en in ons geval werden we achtervolgd door een zatlap. Ik denk dat we na een halfuur al weg zijn gegaan van de markt gewoon omdat het daar te druk was.
• ACROPOLIS boulangerie: We konden onze ogen niet geloven, het was gewoon zo modern en het zag er zoooo lekker uit en ER WAS PIZZA!!!!!. Toen we in Yaounde verbleven hadden we ook een heel ander beeld van Kameroen want ze hebben er ook supermarchés zoals bij ons. We zijn zelfs een Adidas winkel tegen gekomen. Echt ongelofelijk.
Het was terug eens terechtkomen in wat comfort. Want in het hotel was er warm water, douche en een wc. (ZALIiiiggg!!!) Ook gingen we elke avond gaan eten bij de mama van Cedric en ik heb daar super lekker gegeten en niet altijd couscous, arachidesaus enzo… oefz .
Wat gedaan in Yaounde:
• Een super grote lac bezocht
• De zoo bezocht: ik vond dit eigenlijk niet zo leuk want dieren in een kooi dat veel te klein is, is niet leuk om te zien.
• Uitgaan: na een maand terug nog eens uitgaan, was wel even bizar. Het is wel grappig, en inderdaad zwarten hebben meer gevoel voor ritme maar toch vond ik hun dansstijl wel af en toe bizar. Als blank meisje was het wel moeilijk om daar echt te dansen want alle jongens wilden gewoon met mij en Inge dansen. Dansen in Afrika= echt lichaam tegen lichaam. Maar ik en Inge liepen eigenlijk altijd letterlijk weg omdat wij dit niet gewoon zijn en in onze cultuur dans je niet zomaar met iedereen dat je tegenkomt.
( Reactie van Sirel( = Kameroener) : waarom lopen jullie nu weg?
Antwoord van mij: Als je dat in België doet, gegarandeerd dat je met een blauw oog thuiskomt.
I LIKE THE MUSIC from Afrique . (Kirikou est Petit comme ça , mais il est fort. ) Als je de muziek hoort word je vanzelf vrolijk.
• We zijn ook eens gaan zwemmen, daar keek ik al de hele tijd naar uit. EINDELIJK een zwembad in zo een warm land. Ik heb toen ook 2 levens gered op misschien 3 uur :-s. De meeste Kameroeners kunnen dus niet zwemmen. Het valt ook zeer hard op dat de ene kant van het zwembad helemaal leeg is(= het diepe gedeelte) en de andere kant helemaal vol staat (= ondiepe gedeelte). Toch zijn er wel een paar die kunnen zwemmen maar ook niet echt heel goed. Je hebt dus een paar Kameroeners die een duik maken en zich dan laten drijven tot het aan de boor maar uiteraard sommige Kameroeners drijven juist niet ver genoeg oorzaak = paniek en verdrinken.
• Markt in Yaoundé = geen aanrader , je kan niet gerust kijken naar de dingen want je wordt overal nageroepen, soms vastgenomen en in ons geval werden we achtervolgd door een zatlap. Ik denk dat we na een halfuur al weg zijn gegaan van de markt gewoon omdat het daar te druk was.
• ACROPOLIS boulangerie: We konden onze ogen niet geloven, het was gewoon zo modern en het zag er zoooo lekker uit en ER WAS PIZZA!!!!!. Toen we in Yaounde verbleven hadden we ook een heel ander beeld van Kameroen want ze hebben er ook supermarchés zoals bij ons. We zijn zelfs een Adidas winkel tegen gekomen. Echt ongelofelijk.
zaterdag 9 april 2011
20 maart 11
Dit weekend ben ik naar Dschang gegaan. Ik ben daar blijven slapen bij Jules met Inge en Wannes.
Mijn mond viel echt open van verbazing toen ik het huis zag van Jules. EEN ECHTE WC EN EEN ECHTE DOUCHE (met een boiler dan nogwel) !!! EEN ECHTE KEUKEN!!! Een afwasbak en een gasvuurtje. Dit zijn we niet meer gewoon. En het was even weer een schok. Het huis was wel klein maar echt zeer mooi. Maar het was te mooi om waar te zijn. De douche werkte maar het was wel koud water (maar toch wooow een douche :p), de afwasbak : de kraan werkte niet en bij de echte wc werkte de sjasch (weet niet hoe je dit moet schrijven) niet. Maar toch was ik even in de zevende hemel terechtgekomen. Na 3 weken nog eens een echte wc en douche gebruiken.
We zijn dit weekend naar een waterval gaan kijken. Het was echt mooi om te zien. De waterval noemt mama ... omdat er ooit eens een Italiaanse vrouw is langsgekomen. Deze vrouw kon niet zwanger geraken maar doordat ze zich heeft gewassen met het water van die waterval ,was ze plots zwanger geraakt van een tweeling. Daarom is deze waterval een heilige plaats en wordt deze ook vernoemd naar mama …
Ook zijn we naar een thee plantages gaan kijken en de universiteit.
De universiteit was een heel andere wereld dan Afrika. Ik kon het niet vatten dat dit bestond in Kameroen. Het was echt net zoals de campussen van in Amerika. Een super groot domein, met echte huizen en dakpannen, er was een zwembad, je kon er picknicken op de bewerkte grasvelden , er waren vele bloemenperken, sportvelden,… Een heel andere wereld dus dan dat ik al in 3 weken gezien heb. Er komen zeer veel studenten van over heel Afrika hier naartoe om te studeren. Het is ook totaal niet duur om daar studeren. Daar zou ik ook wel willen studeren
Nog een weetje:
• Ik ga hier leren koken in Kameroen.
Mijn mond viel echt open van verbazing toen ik het huis zag van Jules. EEN ECHTE WC EN EEN ECHTE DOUCHE (met een boiler dan nogwel) !!! EEN ECHTE KEUKEN!!! Een afwasbak en een gasvuurtje. Dit zijn we niet meer gewoon. En het was even weer een schok. Het huis was wel klein maar echt zeer mooi. Maar het was te mooi om waar te zijn. De douche werkte maar het was wel koud water (maar toch wooow een douche :p), de afwasbak : de kraan werkte niet en bij de echte wc werkte de sjasch (weet niet hoe je dit moet schrijven) niet. Maar toch was ik even in de zevende hemel terechtgekomen. Na 3 weken nog eens een echte wc en douche gebruiken.
We zijn dit weekend naar een waterval gaan kijken. Het was echt mooi om te zien. De waterval noemt mama ... omdat er ooit eens een Italiaanse vrouw is langsgekomen. Deze vrouw kon niet zwanger geraken maar doordat ze zich heeft gewassen met het water van die waterval ,was ze plots zwanger geraakt van een tweeling. Daarom is deze waterval een heilige plaats en wordt deze ook vernoemd naar mama …
Ook zijn we naar een thee plantages gaan kijken en de universiteit.
De universiteit was een heel andere wereld dan Afrika. Ik kon het niet vatten dat dit bestond in Kameroen. Het was echt net zoals de campussen van in Amerika. Een super groot domein, met echte huizen en dakpannen, er was een zwembad, je kon er picknicken op de bewerkte grasvelden , er waren vele bloemenperken, sportvelden,… Een heel andere wereld dus dan dat ik al in 3 weken gezien heb. Er komen zeer veel studenten van over heel Afrika hier naartoe om te studeren. Het is ook totaal niet duur om daar studeren. Daar zou ik ook wel willen studeren
Nog een weetje:
• Ik ga hier leren koken in Kameroen.
maandag 4 april 2011
17 maart 11
Deze maandag ben ik gaan observeren in CEBEC. Ik heb eigenlijk niet echt iets gezien die dag. En dinsdag en woensdag was het gewoon examens van alle vakken. De donderdag en vrijdag verbeterden de leerkrachten klassikaal de examens. Vrijdag was er ook een praktijk dag , dan mochten de leerlingen kiezen tussen een veegborstel maken, een houten stoeltje, of koken.
Hoe wordt een veegborstel gemaakt? Ze nemen de hoofdnerf van palmboombladeren en dit laten ze dan drogen.
Het koken ging zeer goed, (ze kunnen waarschijnlijk zelf beter koken dan mij). Kun je je voorstellen dat kinderen van 8à 9 jaar al achter het kookfornuis staan? De kinderen zijn hier echt zeer zelfstandig. Ze helpen ook constant mee in het huishouden. Bij ons worden de kinderen misschien iets te veel betuttelt.
De kinderen maken ook houten stoeltjes, ik zal hiervan een foto trekken. Maar ook dit is onvoorstelbaar dat ze dit al kunnen. Ik zou toch eerst even moeten nadenken hoe ik daaraan moet beginnen.
Weetjes die ik nog toevoeg:
• Kinderen in Kameroen zijn zelfstandiger dan in België
• Wat me ook opvalt is dat emoties hier niet echt getoond worden. Bijvoorbeeld op een begrafenis zie je nooit iemand wenen of als ik bijvoorbeeld weende toen ik ziek werd, vonden ze dit echt raar.
Ze zeiden echt letterlijk “jij bent zeker de jongste thuis?”
Charlotte: “nee, waarom?”
Zij: “ Hoe reageert je broertje hier dan op?”
• De Kameroeners zijn het gewoon om zeer vroeg op te staan , ze staan op als het licht wordt en gaan slapen als het donker wordt. Bij mij in het gezin staan ze op om 4.30 , dan wordt de was gedaan , de vloer gekuist, gegeten, de afwas gedaan, alles rondom het huis wordt geveegd, echt alles wordt ’s morgens gedaan.
• School begint hier om 7.30 ’s morgens.
• Hoe verlopen de examens: de leerkracht schrijft alle oefeningen, opgaven op het bord en de leerlingen schrijven het over en lossen het op. Het duurt echt enorm lang en is enorm saai. Ik denk dat de kinderen van het 6de leerjaar het zeer moeilijk hadden omdat ze van 7.30 uur doorgaan tot 13.30 uur.
Hoe wordt een veegborstel gemaakt? Ze nemen de hoofdnerf van palmboombladeren en dit laten ze dan drogen.
Het koken ging zeer goed, (ze kunnen waarschijnlijk zelf beter koken dan mij). Kun je je voorstellen dat kinderen van 8à 9 jaar al achter het kookfornuis staan? De kinderen zijn hier echt zeer zelfstandig. Ze helpen ook constant mee in het huishouden. Bij ons worden de kinderen misschien iets te veel betuttelt.
De kinderen maken ook houten stoeltjes, ik zal hiervan een foto trekken. Maar ook dit is onvoorstelbaar dat ze dit al kunnen. Ik zou toch eerst even moeten nadenken hoe ik daaraan moet beginnen.
Weetjes die ik nog toevoeg:
• Kinderen in Kameroen zijn zelfstandiger dan in België
• Wat me ook opvalt is dat emoties hier niet echt getoond worden. Bijvoorbeeld op een begrafenis zie je nooit iemand wenen of als ik bijvoorbeeld weende toen ik ziek werd, vonden ze dit echt raar.
Ze zeiden echt letterlijk “jij bent zeker de jongste thuis?”
Charlotte: “nee, waarom?”
Zij: “ Hoe reageert je broertje hier dan op?”
• De Kameroeners zijn het gewoon om zeer vroeg op te staan , ze staan op als het licht wordt en gaan slapen als het donker wordt. Bij mij in het gezin staan ze op om 4.30 , dan wordt de was gedaan , de vloer gekuist, gegeten, de afwas gedaan, alles rondom het huis wordt geveegd, echt alles wordt ’s morgens gedaan.
• School begint hier om 7.30 ’s morgens.
• Hoe verlopen de examens: de leerkracht schrijft alle oefeningen, opgaven op het bord en de leerlingen schrijven het over en lossen het op. Het duurt echt enorm lang en is enorm saai. Ik denk dat de kinderen van het 6de leerjaar het zeer moeilijk hadden omdat ze van 7.30 uur doorgaan tot 13.30 uur.
vrijdag 18 maart 2011
http://charlotteinkameroen.skyrock.com/
Op deze site vind je de foto's van Kameroen.
http://charlotteinkameroen.skyrock.com/
http://charlotteinkameroen.skyrock.com/
dinsdag 15 maart 2011
13 maart 11
Vandaag (zondag) hebben we de Mont bat Pit beklommen voor een lac te bekijken. Het was super, super mooi. Ook wel uitputtend maar het was de moeite waard. Ik heb nu gevonden hoe ik misschien foto’s kan uploaden. Ik hoop dat het lukt.
A la prochaine.
A la prochaine.
12 maart 2011
Zaterdag ben ik naar het paleis in Foumban gegaan , het was wel tof om het verleden eens te bekijken van de koningen van Kameroen. Wat me is bijgebleven :
• Vroeger toen er tweelingen werden geboren werd dit als heilige mensen beschouwd en moesten deze kinderen naar de koning werden gebracht om hen te dienen. Wanneer deze koning stierf, werd de tweeling levend meebegraven met de koning zodat hij in zijn volgend leven ook nog dienaren had. (dit is natuurlijk niet meer zo)
• Ze dragen dierenmaskers en elk dier stelt iets voor bijvoorbeeld leeuw vechtlust,… daarom dragen ze dit bij het dansen, feesten,…
• Wanneer soldaten iemand zijn doodde namen ze het gebit van die persoon mee.
• Er was een koning met denkik 80 vrouwen (ik weet het exacte aantal niet meer juist maar alleszins het was veel)
• …
Na het paleis:
Marthe( de mama van mijn gezin) gaat wel elk weekend naar een begrafenis. Maar gisteren waren het er 3 die we gedaan hadden.
Hoe gaat een begrafenis te werk. Het is eigenlijk zoals bij ons maar hier duurt de mis 2 à 3 uur deze gebeurt meestal buiten , dit gebeurt ook wel af en toe in de kerk. Na de mis wordt er ook gegeten, vaak wordt er couscous (is niet zoals bij ons), met een soort van groente en vlees gegeten.
Nadien zijn we naar Iréné (de papa van het gezin) zijn thuisfront gegaan. We zijn met een neef van hem aan de praat geraakt en hij vertelde over enkele gewoontes in Kameroen.
Zo ben ik te weten gekomen dat de papa van Irénée met 5 vrouwen was getrouwd.
Eerste gedacht van Wannes, Inge en ikzelf:
Hoe kan je nu in godsnaam met 5 vrouwen trouwen , is 1 al niet moeilijk genoeg? Zet 5 vrouwen bij elkaar en er ontstaat sowieso jaloezie, ruzie,…
De neef vertelde dat het inderdaad soms zo gaat, maar bij de papa van Irénée kreeg elke vrouw een eigen huis maar er was wel een gemeenschappelijke ruimte waar ze samen kwamen. Zo hadden alle vrouwen samen 47 kinderen samen (ja kan al tellen = bijna 10 kinderen per vrouw)
Dat een man met verschillende vrouwen trouwt gebeurt in Kameroen dus degelijk maar wel veel minder dan vroeger.
• Vroeger toen er tweelingen werden geboren werd dit als heilige mensen beschouwd en moesten deze kinderen naar de koning werden gebracht om hen te dienen. Wanneer deze koning stierf, werd de tweeling levend meebegraven met de koning zodat hij in zijn volgend leven ook nog dienaren had. (dit is natuurlijk niet meer zo)
• Ze dragen dierenmaskers en elk dier stelt iets voor bijvoorbeeld leeuw vechtlust,… daarom dragen ze dit bij het dansen, feesten,…
• Wanneer soldaten iemand zijn doodde namen ze het gebit van die persoon mee.
• Er was een koning met denkik 80 vrouwen (ik weet het exacte aantal niet meer juist maar alleszins het was veel)
• …
Na het paleis:
Marthe( de mama van mijn gezin) gaat wel elk weekend naar een begrafenis. Maar gisteren waren het er 3 die we gedaan hadden.
Hoe gaat een begrafenis te werk. Het is eigenlijk zoals bij ons maar hier duurt de mis 2 à 3 uur deze gebeurt meestal buiten , dit gebeurt ook wel af en toe in de kerk. Na de mis wordt er ook gegeten, vaak wordt er couscous (is niet zoals bij ons), met een soort van groente en vlees gegeten.
Nadien zijn we naar Iréné (de papa van het gezin) zijn thuisfront gegaan. We zijn met een neef van hem aan de praat geraakt en hij vertelde over enkele gewoontes in Kameroen.
Zo ben ik te weten gekomen dat de papa van Irénée met 5 vrouwen was getrouwd.
Eerste gedacht van Wannes, Inge en ikzelf:
Hoe kan je nu in godsnaam met 5 vrouwen trouwen , is 1 al niet moeilijk genoeg? Zet 5 vrouwen bij elkaar en er ontstaat sowieso jaloezie, ruzie,…
De neef vertelde dat het inderdaad soms zo gaat, maar bij de papa van Irénée kreeg elke vrouw een eigen huis maar er was wel een gemeenschappelijke ruimte waar ze samen kwamen. Zo hadden alle vrouwen samen 47 kinderen samen (ja kan al tellen = bijna 10 kinderen per vrouw)
Dat een man met verschillende vrouwen trouwt gebeurt in Kameroen dus degelijk maar wel veel minder dan vroeger.
10 maart 2011
Vandaag ben ik naar school gegaan met de schoolbus en ik heb voor de eerste keer een kilometerteller zien werken. Ik heb vandaag ook gevraagd of ik niet mocht veranderen van school, omdat ik toch liever in een Franstalige school zit. En omdat deze school ook dichter bij mij ligt.
Vandaag ben ik ook ziek geworden en ik heb bloed laten trekken en daaruit bleek dat ik malaria had. Ik heb 38 graden koorts. Dat is weer typisch ik , na nog geen 2 weken heb ik al iets opgelopen.
Vandaag ben ik ook ziek geworden en ik heb bloed laten trekken en daaruit bleek dat ik malaria had. Ik heb 38 graden koorts. Dat is weer typisch ik , na nog geen 2 weken heb ik al iets opgelopen.
woensdag 9 maart 2011
International womanday 8 maart
Vandaag was het feest voor alle vrouwen en in Kameroen profiteren ze er ook echt van.
Wat gedaan vandaag?
Het feest begon om 10 uur. Alle vrouwen hadden uit dezelfde stof een kleed gemaakt voor dit feest. Het was echt tof om te zien hoe de vrouwen zich opmaakten om te feesten. Voor dat het feest kon beginnen moesten de vrouwen défileren in hun mooie outfit. Ik dacht dat dit een hele mars ging zijn maar dit was eigenlijk maar 20 meter en rondom stonden allemaal mensen te kijken en te roepen hoe mooi we waren. Er was ook een tribune om te keuren (hierin zat Wannes) Ik deed ook mee en zat in de groep van de verpleegster omdat Marthe hier ook bij zat. Onze groep viel het meeste op omdat er Europeanen bijzaten en ze waren echt fier dat ik bij hun groep bij liep. Inge een meisje uit Nederland zat hier ook bij.
Na het défileren zijn alle vrouwen naar de cafés getrokken om te dansen, te drinken en te feesten.
Het was echt grappig om te zien. In Kameroen kan je zeggen dat de vrouwen heel goed kunnen drinken. Ze waren ook allemaal aan het lachen hoe Inge en ik danste , ze kwamen altijd allemaal rond ons dansen.
Ik vond het echt leuk om dit mee te maken. Er was ook 1 regel : MANNEN MOCHTEN NIET FEESTEN.
Ik voeg ook een nieuw weetje bij
• Vrouwen in Kameroen kunnen goed feesten.
Wat gedaan vandaag?
Het feest begon om 10 uur. Alle vrouwen hadden uit dezelfde stof een kleed gemaakt voor dit feest. Het was echt tof om te zien hoe de vrouwen zich opmaakten om te feesten. Voor dat het feest kon beginnen moesten de vrouwen défileren in hun mooie outfit. Ik dacht dat dit een hele mars ging zijn maar dit was eigenlijk maar 20 meter en rondom stonden allemaal mensen te kijken en te roepen hoe mooi we waren. Er was ook een tribune om te keuren (hierin zat Wannes) Ik deed ook mee en zat in de groep van de verpleegster omdat Marthe hier ook bij zat. Onze groep viel het meeste op omdat er Europeanen bijzaten en ze waren echt fier dat ik bij hun groep bij liep. Inge een meisje uit Nederland zat hier ook bij.
Na het défileren zijn alle vrouwen naar de cafés getrokken om te dansen, te drinken en te feesten.
Het was echt grappig om te zien. In Kameroen kan je zeggen dat de vrouwen heel goed kunnen drinken. Ze waren ook allemaal aan het lachen hoe Inge en ik danste , ze kwamen altijd allemaal rond ons dansen.
Ik vond het echt leuk om dit mee te maken. Er was ook 1 regel : MANNEN MOCHTEN NIET FEESTEN.
Ik voeg ook een nieuw weetje bij
• Vrouwen in Kameroen kunnen goed feesten.
Weetjes van Kameroen:
• Als je hier op café gaat en je bestelt iets krijg je het dubbele van in België, (bijvoorbeeld een pintje hier , is bij ons 2 en een halve pint dat ze hier in 1 keer opdrinken) ze drinken hier dan ook veel sneller dan wij en ook veel meer.
• Alle auto’s, brommers zijn hier barakken bij ons kan je zien hoeveel per uur je rijdt, hier heb ik dus opgemerkt dat dit bij geen enkele auto, brommer gaat.
• Bij mij thuis kuisen ze bijna 3 keer per dag de vloer.
• Ze hebben geen vuilbakken maar gooien hun vuil gewoon allemaal op de grond.
• Ze hebben hier echt lekker eten.
• Het is hier hot , maar toch dragen ze lange broeken :-p
• Er is hier geen straatverlichting
• De natuur is hier echt super mooi
• De geiten en de kippen lopen hier gewoon in het rond
• Ze verkopen gewoon medicatie op straat
• Ze eten hier echt super veel, bijvoorbeeld als er bezoek komt dan eten ze(ze denken zelf dat ik régime doe omdat ik zo weinig eet)
• Als ze een blanke zien dan zeggen ze Nasa (weet wel niet juist hoe het geschreven is) , echt iedereen zegt het hier want ze zijn dat hier niet gewoon en ze verwelkomen ze graag, ze zien blanken echt wel als iemand met veel geld. Ik heb al veel vragen gehad zoals : wil je mijn vrouw zijn, wil je mijn taxi betalen, wil je dit betalen,…
• De mensen zijn hier zeer vriendelijk en gastvrij.
• De familie waar ik zit is ook zeer vriendelijk.
• ….
• Alle auto’s, brommers zijn hier barakken bij ons kan je zien hoeveel per uur je rijdt, hier heb ik dus opgemerkt dat dit bij geen enkele auto, brommer gaat.
• Bij mij thuis kuisen ze bijna 3 keer per dag de vloer.
• Ze hebben geen vuilbakken maar gooien hun vuil gewoon allemaal op de grond.
• Ze hebben hier echt lekker eten.
• Het is hier hot , maar toch dragen ze lange broeken :-p
• Er is hier geen straatverlichting
• De natuur is hier echt super mooi
• De geiten en de kippen lopen hier gewoon in het rond
• Ze verkopen gewoon medicatie op straat
• Ze eten hier echt super veel, bijvoorbeeld als er bezoek komt dan eten ze(ze denken zelf dat ik régime doe omdat ik zo weinig eet)
• Als ze een blanke zien dan zeggen ze Nasa (weet wel niet juist hoe het geschreven is) , echt iedereen zegt het hier want ze zijn dat hier niet gewoon en ze verwelkomen ze graag, ze zien blanken echt wel als iemand met veel geld. Ik heb al veel vragen gehad zoals : wil je mijn vrouw zijn, wil je mijn taxi betalen, wil je dit betalen,…
• De mensen zijn hier zeer vriendelijk en gastvrij.
• De familie waar ik zit is ook zeer vriendelijk.
• ….
6 maart
Ik ben 3 en 4 maart gaan observeren in de school van Good foundation, anders dan gepland want ik ging normaal in de school CEBEC les geven. Ik zit nu dus in een Engelstalige school maar ik ga misschien nog vragen voor te veranderen want dit was eigenlijk niet de bedoeling om te doen.
Mijn eerste observatie dacht ik , wow ze staan wel al redelijk ver want Lydia is ook 5 jaar en ze leert al rekenen, maar ik dacht dus fout. Ze zitten inderdaad wel ver maar meer dan de helft van de kinderen begrijpt er niets van. Bijvoorbeeld als ze een berekening 100 -20 doen dan zetten ze 100streepjes en doorstrepen ze nog eens 20 streepjes, dus ze kunnen niets uit het hoofd en de meeste weten ook zelf niet hoe ze eraan moeten beginnen.
Nog enkele moeilijkheden om daar les te geven:
- De klassen zijn naast elkaar en dit wordt ingedeeld met houten plakaten dus je hoort echt alles wat er gebeurt in de andere klassen + de kleuterklassen zijn er ook vlak naast en daar wordt zo veel lawaai gemaakt. Dit maakt dat er zoveel lawaai is en het dus voor de kinderen ook moeilijk is om op te letten.
- in mijn klas zitten er 57 leerlingen (dit valt echt nog mee,normaal gezien zijn het klassen van rond de 100 lln.) , ze zitten ook allemaal op elkaar gepropt.
- De kinderen hebben niet het materiaal om bijvoorbeeld te schrijven, oorzaak is dus dat ze niets doen en dus gewoon letterlijk slapen in de klas.
- De kinderen durven ook niet hun mening te zeggen bijvoorbeeld ik vraag: heb je het begrepen , zij antwoorden : yes madam ik vraag : can you show me how you make the excercises de kinderen weten het niet.
- …. En nog zo van die zaken…
Wat ik wel leuk vind is de liedjes die ze zingen voor ze in de klas komen en ook tijdens de lessen, de leerlingen doen allemaal mee en komen van hun stoel en gaan helemaal uit de bol.
Zelf moet ik mijn draai nog even vinden in de school, om te kijken hoe ik mijn bijdrage kan bijleveren en zelf ook om zoveel mogelijk te leren.
Mijn eerste observatie dacht ik , wow ze staan wel al redelijk ver want Lydia is ook 5 jaar en ze leert al rekenen, maar ik dacht dus fout. Ze zitten inderdaad wel ver maar meer dan de helft van de kinderen begrijpt er niets van. Bijvoorbeeld als ze een berekening 100 -20 doen dan zetten ze 100streepjes en doorstrepen ze nog eens 20 streepjes, dus ze kunnen niets uit het hoofd en de meeste weten ook zelf niet hoe ze eraan moeten beginnen.
Nog enkele moeilijkheden om daar les te geven:
- De klassen zijn naast elkaar en dit wordt ingedeeld met houten plakaten dus je hoort echt alles wat er gebeurt in de andere klassen + de kleuterklassen zijn er ook vlak naast en daar wordt zo veel lawaai gemaakt. Dit maakt dat er zoveel lawaai is en het dus voor de kinderen ook moeilijk is om op te letten.
- in mijn klas zitten er 57 leerlingen (dit valt echt nog mee,normaal gezien zijn het klassen van rond de 100 lln.) , ze zitten ook allemaal op elkaar gepropt.
- De kinderen hebben niet het materiaal om bijvoorbeeld te schrijven, oorzaak is dus dat ze niets doen en dus gewoon letterlijk slapen in de klas.
- De kinderen durven ook niet hun mening te zeggen bijvoorbeeld ik vraag: heb je het begrepen , zij antwoorden : yes madam ik vraag : can you show me how you make the excercises de kinderen weten het niet.
- …. En nog zo van die zaken…
Wat ik wel leuk vind is de liedjes die ze zingen voor ze in de klas komen en ook tijdens de lessen, de leerlingen doen allemaal mee en komen van hun stoel en gaan helemaal uit de bol.
Zelf moet ik mijn draai nog even vinden in de school, om te kijken hoe ik mijn bijdrage kan bijleveren en zelf ook om zoveel mogelijk te leren.
1 maart
Na een lange busrit van ongeveer 6 uur ben ik eindelijk aangekomen in Baigon.
Ik heb kennis gemaakt met mijn gezin. Het gezin bestaat dus uit de mama ( Marthe), de papa (irenée)en de 5 kinderen Miguelle (13 jaar), Lionel ( 12 jaar), Pamela ( 10 jaar) , Lydia (5 jaar) en Junior (2 jaar).
Waar woon ik?
Ik heb dus geen douche zoals in België, ik moet me elke dag wassen met een emmer met koud water, maar hier is koud water niet zo erg want het is hier toch warm. De toilet …. Mmmm welke toilet???
We hebben dus geen toilet, hier is het de gewoonte om in de douche naar toilet te gaan en er met een emmer water over te gaan. Voor je grote boodschap is er een a ppart hokje met een gat in de grond. Héhé twas toch wel effe schrikken. It ‘s really back to basic.
Ik ga proberen om de foto’s van het huis erop te zetten maar technologie in Kameroen is een geval apart, elke dag valt de elektriciteit wel eens uit, en meestal is dat dan nog eens s’avonds als je het meest nodig hebt. Het is echt een een heel gebied dat dan zonder elektriciteit zit en niemand weet waarom ze dit doen.
Zie foto's op mijn blog.
xxx
Ik heb kennis gemaakt met mijn gezin. Het gezin bestaat dus uit de mama ( Marthe), de papa (irenée)en de 5 kinderen Miguelle (13 jaar), Lionel ( 12 jaar), Pamela ( 10 jaar) , Lydia (5 jaar) en Junior (2 jaar).
Waar woon ik?
Ik heb dus geen douche zoals in België, ik moet me elke dag wassen met een emmer met koud water, maar hier is koud water niet zo erg want het is hier toch warm. De toilet …. Mmmm welke toilet???
We hebben dus geen toilet, hier is het de gewoonte om in de douche naar toilet te gaan en er met een emmer water over te gaan. Voor je grote boodschap is er een a ppart hokje met een gat in de grond. Héhé twas toch wel effe schrikken. It ‘s really back to basic.
Ik ga proberen om de foto’s van het huis erop te zetten maar technologie in Kameroen is een geval apart, elke dag valt de elektriciteit wel eens uit, en meestal is dat dan nog eens s’avonds als je het meest nodig hebt. Het is echt een een heel gebied dat dan zonder elektriciteit zit en niemand weet waarom ze dit doen.
Zie foto's op mijn blog.
xxx
woensdag 16 februari 2011
Kameroen
Aangekomen!! 28 FebruariHet was zo een lange rit , we hebben er bijna 24 uur over gedaan en we zijn er nog niet héhé… Van gisteren 16.30 op luchthaven Zaventem en om 13 uur aangekomen in Douala. We moeten morgenvroeg nog 6 uur op de bus zitten en dan zijn we finaly in Baigom.
De aankomst was redelijk chaotisch. Ik en Wannes waren toch even verschoten. Ze staan bijna te vechten om je bagage te dragen. Maar eenmaal in het hotel waren we terug op ons gemak. We hebben in het hotel de hele namiddag gekaart samen met enkele kameroeners die in het hotel werkten. Het zijn zeer aangename en joviale mensen, toen kregen we wel een heel ander beeld dan t.o.z. in de luchthaven.
Amelie heeft ook een lekker maal gemaakt (frietjes met kip en een lekker sausje, echt lekker)(foto komt later)
De aankomst was redelijk chaotisch. Ik en Wannes waren toch even verschoten. Ze staan bijna te vechten om je bagage te dragen. Maar eenmaal in het hotel waren we terug op ons gemak. We hebben in het hotel de hele namiddag gekaart samen met enkele kameroeners die in het hotel werkten. Het zijn zeer aangename en joviale mensen, toen kregen we wel een heel ander beeld dan t.o.z. in de luchthaven.
Amelie heeft ook een lekker maal gemaakt (frietjes met kip en een lekker sausje, echt lekker)(foto komt later)
Abonneren op:
Posts (Atom)